De naam azuriet is afgeleid van het Perzische lazhward, dat blauw betekent. Dit werd in het Latijn lazurium en daarna azurium of azurium citramarinum. De namen voor kleuren blauw in veel Romaanse talen zijn hieruit afgeleid. Een andere Latijnse naam, die we bij Plinius de Oudere aantreffen, is lapis armenius. Azuriet wordt reeds eeuwen gebruikt als een blauw pigment. De gevonden natuurlijke kristallen werden daartoe vermalen, gewassen en gezeefd. Hoe zwaarder de maling des te donkerder het pigment. Er zijn al uit het oude Egypte toepassingen van bekend. Het gebruik in het Westen bleef incidenteel, tot in de vroege middeleeuwen de kennis over de productiewijze van Egyptisch blauw verloren ging. Toen de welvaart in de latere middeleeuwen weer toenam, drong uit China via Perzië de gewoonte door om als blauw pigment azuriet toe te passen. Het was vroeger bekend als Azurro Della Magna, uit het Italiaans en in het Duits heette het ook Bergblau. Dat is in het Nederlands bergblauw, azuurblauw of koperlazuur. Azuriet wordt tegenwoordig vaak in sieraden gebruikt en is een geliefd mineraal bij verzamelaars.