De duimpiano, een muziekinstrument uit de categorie lamellofonen van de idiofonen, is populair in Centraal-Afrika. Het instrument produceert tonen door het aanslaan van metalen tongen met de duimen, vandaar de naam "duimpiano". In Suriname staat het bekend als papai-benta en in Afrika als mbira, likembe, kalimba, tshisaji, ikembe, kasayi, sansa, en akadongo k’abaluru. Voor de Shona, waar het mbira heet, heeft het een diepe culturele waarde. De marimbula uit Cuba is een variant van de baskalimba. Maurice White van Earth, Wind and Fire, een beroemde duimpianospeler, vernoemde zijn productiebedrijf naar dit instrument. De duimpiano heeft meestal een reeks ijzeren tongen die trillen wanneer ze met de vingers worden aangeslagen. Deze tongen zijn bevestigd aan een klankkast. Soms worden lepelstelen of platgeslagen fietswiel spaken gebruikt voor de metalen tongen bij gebrek aan beter materiaal. Het aantal tongen varieert van 8 tot 24, verdeeld in twee groepen zodat elke hand een breed bereik heeft. De tonen zijn niet oplopend gerangschikt, maar verdeeld in twee parallelle groepen. Drie dwarsliggende kammen zetten de tongen vast, waarbij de buitenste twee steun bieden en de middelste de lamellen naar beneden drukt om ze vast te klemmen. Ringetjes tussen de kammen rond de tongen dragen bij aan het klankkarakter.