Cerussiet, variërend van doorzichtig tot subdoorschijnend en kleurloos, wit, grijs, blauw of groen, heeft een diamantglans en een witte streepkleur. De splijting van het mineraal is goed volgens de kristalvlakken [110] en [021]. Het behoort tot het orthorombische kristalstelsel. Met een gemiddelde dichtheid van 6,58, een hardheid van 3 tot 3,5 en niet-radioactieve eigenschappen, is cerussiet opmerkelijk. Het heeft een dubbelbreking van 0,2730. De naam is ontleend aan het Latijnse 'cerussa', wat 'wit lood' betekent, en het staat ook bekend als witte looderts of loodcarbonaat. Cerussiet vormt zich in gebieden waar loodrijke vloeistoffen door kalksteen heen snijden. Hoewel de typelocatie niet specifiek is gedefinieerd, wordt het mineraal onder meer aangetroffen in Tsumeb, Namibië, en kleine hoeveelheden zijn gewonnen bij de Mijnzetel van Blieberg in Oost-België. De chemische formule van cerussiet is PbCO3, wat staat voor lood(II)carbonaat.